We współczesnym
świecie ważnym źródłem kulturowego fermentu są ulice wielkich miast
Ameryki, gdzie pojawił się hip hop. Narodził się z czarnej muzyki w
nowojorskiej dzielnicy Bronx. Ale hip hop to nie tylko muzyka, lecz cały
prąd kulturowy, na który składa się również rap, graffiti, moda i
taniec. W obrębie hip hopu istnieje wiele stylów. Jeden z najbardziej
popularnych i znanych to breakdance.
Styl ten powstał na
przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w Nowym Jorku.
Początkowo nazywano go Good Foot od tytułu piosenki Jamesa Browna. Był
to pierwszy styl tańca, w którym wykorzystywano pady i obroty na różnych
częściach ciała. Z czasem liczba i stopień trudności ewolucji
wykonywanych przez tancerzy rosły, a padanie na podłogę i powracanie do
pionu na mocne fragmenty muzyki stały się standardowym elementem
breakdance'u. Praca nóg nabrała znaczenia, kiedy tancerze podczas padów
zaczęli przenosić ciężar ciała na ręce, by uwolnić stopy i nogi i móc
wykonywać nimi skomplikowane kombinacje.
Do pierwszej
generacji sławnych wykonawców breakdance'u należeli czarnoskórzy Niger
Twins, Clark Kent i Zulu Kings. Pod koniec lat siedemdziesiątych
zainteresowanie breakdance 'em zmalało i wydawało się, ze styl ten
zaniknie. Jednak zainteresowali się nim Portorykańczycy. Tchnęli w niego
nowego ducha i podnieśli wykonawstwo na nowy, dużo wyższy poziom,
wymyślając i rozwijając nowe figury, takie jak obroty na plecach, szyi i
głowie.
Duży wpływ na rozwój
breakdance'u miały wschodnie sztuki walki, na przykład kung-fu,
popularne wśród młodzieży za sprawą takiej gwiazdy jak Bruce Lee. W
latach osiemdziesiątych breakdance wyszedł poza granice Nowego Jorku i
stał się popularny na całym świecie dzięki filmowi „Flashdance", który
pojawił się na ekranach w 1983 roku. Choć nie był on o break-dance, to
jednak krótkie sceny, w których taniec ten się pojawiał sprawiły, że
wiele osób na całym świecie zapragnęło go uprawiać, choć wymaga on siły
i dużej sprawności fizycznej. Potem powstały filmy „Breaking" i „Beat
Street". W tym ostatnim występowały dwa kultowe zespoły Rock Steady Crew
i New York City Breakers.
Jedną z cech muzyki
hiphopowej jest to, że ulega nieustannym przemianom. Z czasem zdano
sobie sprawę, że wiele kroków breakdance'u nie pasuje do nowej muzyki.
Tak około 1986 roku powstała nowa szkoła hip hopu. Początkowo kroki były
proste. Najpopularniejsze figury z tego okresu można zobaczyć w wielu
teledyskach z muzyką rap. Jednak styl ten się rozwijał i stawał coraz
bardziej złożony, czerpiąc ze sztuk walki, reggae oraz innych stylów
tanecznych. Dzisiaj rozwija się on najprężniej w klubach Nowego Jorku.